O G R Ó D   O Ż Y W I O N Y
MOZART NOCY LETNIEJ

 

 

ARTYŚCI

Reżyseria - Jerzy Lach
Działania pantomimiczne - Bartosz Ostapczuk i Warszawskie Centrum Pantomimy

 

W Y K O N A W C Y

 

Sopran - Anna Mikołajczyk
Bas - Wojciech Gierlach
Sopran - Dagmara Barna
Sopran - Barbara Zamek
Konratenor - Grzegorz Hardej
Baryton - Hubert Zapór

Skrzypce - Zuzanna Budzyńska

Sinfonietta Warszawskiej Opery Kameralnej

Dyrygent - Zbigniew Graca

Mimowie - Paulina Staniaszek, Kinga Wojaczek, Paulina Szczęsna, Karolina Stanisławska, Renata Birska, Moti Vation


 

 

PROGRAM KOCERTU

1 Koncert A-dur, KV 219, cz.III Rondo
/Zuzanna Budzińska/

2 Uwertura do opery “Le nozze di Figaro”

3 Aria Figara “Non piu andrai” z opery “Le nozze di Figaro”
/Wojciech Gierlach/

4 Duet Zerlina- Don Giovanni “La ci darem la mano” z opery “Don Giovanni”
/Barbar a Zamek, Hubert Zapiór/

5 Aria Hrabiny “Porgi, amor” z opery “Le nozze di Figaro”
/Anna Mikołajczyk/

6 Aria Cherubina “Voi che sapete” z opery “Le nozze di Figaro”
/ Grzegorz Hardej/

7 Aria Don Giovanniego “Finch’han dal vino” z opery “Don Giovanni”
/Wojciech Gierlach/

8 Aria Paminy “Ach, ich fuhl’s” z opery “Die Zauberflote”
/Dagmara Barna/

9 Aria Hrabiego “Hai, gia vinta la causa” z opery “Le nozze di Figaro”
/Hubert Zapiór/

10 Aria Fiordiligi “Come scoglio” z opery “Cosi fan tutte”
/Barbara Zamek/

11 Aria Donny Anny “Non mi dir” z opery “Don Giovanni”
/Anna Mikołajczyk/

12 Duettino Susanny i Hrabiny “Sul’ aria” z opery “Le nozze di Figaro”
/Barbara Zamek, Dagmara Barna/

13_Duet Don Giovanniego i Leporella “Eh, via buffone” z opery “Don Giovanni”
/Hubert Zapiór, Wojciech Gierlach/

14 FINAŁ: “Contessa, perdono questo giorno” z opery “Le nozze di Figaro”
/wszyscy soliści/

Jerzy Lach
Jerzy Lach
Menadżer, reżyser, poeta
Zbigniew Graca
Zbigniew Graca
Dyrygent
Anna Mikołajczyk
Anna Mikołajczyk
Solistka
Wojciech Gierlach
Wojciech Gierlach
Bas
Dagmara Barna
Dagmara Barna
Sopran
Barbara Zamek
Barbara Zamek
Sopran
Bartłomiej Ostapczuk
Bartłomiej Ostapczuk
Aktor-mim, reżyser
Sinfonietta Warszawskiej Opery Kameralnej
Zuzanna Budzyńska
Zuzanna Budzyńska
Skrzypaczka
Warszawskie Centrum Pantomimy
Warszawskie Centrum Pantomimy
Warszawska Opera Kameralna
Warszawska Opera Kameralna
Hubert Zapiór
Hubert Zapiór
Śpiew solowy i aktorstwo
Grzegorz Hardej
Grzegorz Hardej
Śpiewak operowy, kontratenor, aktor dubbingowy, działacz kultury

Jerzy Lach (ur. 1955), menadżer, reżyser, poeta, dyrektor Warszawskiej Opery Kameralnej. Założył Teatr im. Alberta Tison w Żninie (1986-98), z którym zrealizował ok 20 spektakli teatralnych, widowisk plenerowych i ulicznych oraz etiud filmowych. Uczestniczył w wielu festiwalach teatralnych m.in. Łódzkich Spotkaniach Teatralnych, Krakowskich Reminiscencjach Teatralnych, Festiwalu Teatrów Młodości w Grenoble oraz Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Uniwersyteckich w Casablance. Za stworzenie tej instytucji i upowszechnianie kultury teatralnej został uhonorowany Nagrodą Wojewody Bydgoskiego oraz Nagrodą Artystyczną Młodychim. S. Wyspiańskiego. W 2000 roku założył w Warszawie Studio Teatr Office Box, z którym zrealizował wiele spektakli, prezentowanych m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym MALTA w Poznaniu, Festiwalu Teatralnym w Avignon we Francji oraz Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Edynburgu. W 2012 roku objął funkcję Dyrektora Naczelnego Warszawskiej Opery Kameralnej.

W WOK-u wyreżyserował opery: „Operetkę” Michała Dobrzyńskiego według dramatu W. Gombrowicza oraz „Immanueala Kanta” Leszka Możdżera według dramatu T. Bernharda. Z zespołem artystycznym Warszawskiej Opery Kameralnej przygotował dwa operowe widowiska plenerowe na dziedzińcu Pałacu w Wilanowie – „Don Giovanniego” oraz „Czarodziejski flet” W.A. Mozarta. W 2015 roku dla Opery Bałtyckiej wyreżyserował „Olimpię z Gdańska”Zygmunta Krauzego. W swoim dorobku reżyserskim posiada łącznie przeszło trzydzieści spektakli teatralnych. W 2014 roku został nagrodzony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Studiował w warszawskiej Akademii Muzycznej w klasie skrzypiec Tadeusza Wrońskiego oraz dyrygentury symfoniczno-operowej u Stanisława Wisłockiego. Swoje umiejętności doskonalił u Franco Ferrary w Sienie (Włochy) oraz u Rafaela Kubelika w Lucernie (Szwajcaria). Brał udział w konkursach dyrygenckich, m.in.: w Kopenhadze (Konkurs im. N. Malko- III nagroda), w Katowicach (Konkurs im. G. Fitelberga- V nagroda), w Wiedniu (1984r- Konkurs im. H. Swarowskiego- III nagroda).

W latach 1975-80 współpracował z Orkiestrą Radiową w Warszawie, a następnie - jako koncertmistrz i dyrygent - z Orkiestrą Symfoniczno-Operową w Akwizgranie (Niemcy).

W latach 1985-88 był etatowym dyrygentem Opery Królewskiej w Kopenhadze. W sezonie 1989/90 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Państwowej Opery we Wrocławiu. W latach 1992-95 był regularnym gościnnym dyrygentem Opery Poznańskiej, gdzie przygotował i prowadził premiery, m.in. Aidy Verdiego, Cyganerii Pucciniego, Święta wiosny Strawińskiego czy Cudownego
Mandaryna Bartoka.

Od 2012 roku ponownie współpracował z Teatrem Wielkim w Poznaniu, gdzie dyrygował operami: Wesele Figara, Cyrulik sewilski, Don Giovanni, Traviata i Toska. Od 1989 r. jest etatowym dyrygentem Warszawskiej Opery Kameralnej.

Tu przygotował i pełnił kierownictwo muzyczne wielu oper Mozarta, Rossiniego, czy Donizettiego. Współtworzy muzycznie coroczny Festiwal Mozartowski w Warszawie od chwili jego powstania w roku 1991. Występował gościnnie w wielu krajach Europy, m.in. w Skandynawii, Niemczech, Hiszpanii, Francji, Włoszech, Litwie i Łotwie, w Japonii, Stanach Zjednoczonych i Izraelu.

Od 1998 r. współpracował jako dyrygent gościnny w Turcji z Prezydencką Orkiestrą Symfoniczną oraz w Narodowym Teatrze Operowym w Ankarze.

Rok 1999 zaowocował współpracą z Łotewskim Narodowym Teatrem Operowym, która trwa do dziś. W LNO w Rydze kierował muzycznie premierami oper Mozarta: Don Giovanni, Cosi fan tutte, Wesele Figara oraz Czarodziejski flet. W Rydze koncertował także z Łotewską Narodową Orkiestrą Symfoniczną oraz z orkiestrą kameralną Sinfonietta Riga. Zbigniew Graca w Polsce koncertuje z zespołami wielu orkiestr symfonicznych: Filharmonii Narodowej w Warszawie, filharmoniami w Poznaniu, Łodzi, Krakowie, Gdańsku, Lublinie, Bydgoszczy, Rzeszowie, Białymstoku, Opolu, z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Polską Orkiestrą Radiową w Warszawie czy z Polską Orkiestrą Kameralną – Sinfonią Varsovią.

 

 

Absolwentka Warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, solistka Warszawskiej Opery Kameralnej. Stale współpracuje z Operą Bałtycką, gdzie śpiewa pierwszoplanowe role oper W. A. Mozarta, P. Czajkowskiego, G. Verdiego czy I. Strawińskiego. Jest odtwórczynią wielu dzieł współczesnych. Prawykonania swoich kompozycji powierzają jej między innymi: Paweł Łukaszewski, Benedykt Konowalski, Zygmunt Krauze.

W listopadzie 2011 roku w Operze Bałtyckiej odbyła się prapremiera opery Elżbiety Sikory Madame Curie, w której artystka zaśpiewała partię tytułową. Przedstawienie oraz główna rola zostały wielokrotnie nagrodzone. W 2013 nagrodą Orphée du Prestige Lyrique de l’Europe de l’Academie du Disque Lyrique uhonorowano DVD Madame Curie wydane przez firmę DUX. W 2015 roku taką samą nagrodę otrzymał dwupłytowy album Musica Sacromontana IX - Pasquale Anfossi Oratorio la Morte di san Filipo Neri z udziałem śpiewaczki. Dużo miejsca w swojej działalności koncertowej poświęca muzyce oratoryjno – kantatowej i kameralnej. Jest szczególnie ceniona w kręgu muzyki dawnej. Współpracuje z wybitnymi przedstawicielami tego nurtu w Polsce i poza granicami kraju.

W 2001 otrzymała nagrodę im. Zofii Rayzacherowej dla największej indywidualności artystycznej w dziedzinie muzyki dawnej na XI Festiwalu Muzyki Dawnej na Zamku Królewskim w Warszawie. Brała udział w wielu nagraniach dla Polskiego Radia i Telewizji oraz w realizacji płyt, które wielokrotnie nominowano do nagrody fonograficznej FRYDERYK, a kilka tę nagrodę otrzymało. W 2007 roku ukazała się solowa płyta, wydana przez firmę DUX, na której śpiewaczka wraz z pianistą Edwardem Wolaninem prezentuje pieśni Karola Szymanowskiego. Nagranie zostało wyróżnione przez Akademię Fonograficzną dwiema nagrodami FRYDERYK 2008 w kategoriach: Album Roku Recital Wokalny, Opera, Operetka, Balet oraz Fonograficzny Debiut Roku.

Zdobywca nagród na międzynarodowych konkursach wokalnych:

  • Ada Sari 1999 - I miejsce,
  • Bilbao 2000 - II miejsce,
  • Premio Caruso w Mediolanie 2001 - nagroda główna,
  • Francesco Vinas w Barcelonie 2004 - III miejsce
  • oraz nagrody im. Jana Kiepury w 2012 roku.

Od 1999 roku jest solistą Warszawskiej Opery Kameralnej, na deskach której można go oglądać m.in. w rolach tytułowych w Imeneo i Don Giovannim, a także w Weselu Figara W. A. Mozarta. Ubiegły sezon artystyczny rozpoczął występami jako Melisso w Alcine razem z Joyce DiDonato i The English Concert pod dyr. H. Bicketa w Nowojorskiej Carnegie Hall, Paris Theatre des Champes Elisees i Theater an der Wien.

Do ostatnich sukcesów należy zaliczyć też debiut w Walijskiej Operze Narodowej w Cardiff jako Sir Giorgio w Purytanach Belliniego pod dyrekcją Carlo Rizzi. Wystąpił również jako Don Basilio w Deutsche Oper Berlin , Oroveso w Teatro National Sao Carlos w Lisbonie, Assur w Royal Danish Opera w Kopenhadze, Alidoro na Festivalu d’Aix-en-Provence, Melisso w Alcinie w Opera National de Bordeaux, Orbazzano w Tancredzie w Teatro Maestranza w Sevilli, Leporello w Nico Opera Cape Town oraz jako Hrabia Rodolfo w Lunatyczce w Theater St.Gallen.

W warszawskim Teatrze Wielkim wystąpił jako Colline w Cyganerii, Duce Alfonso w Lucrezii Borgii, Raimondo w Łucji z Lammermoor, Figaro w Le Nozze di Figaro, Escamillo w Carmen, Gessler w Wilhelmie Tellu oraz Talbot w Marii Stuart. Repertuar koncertowy stanowią m.in. Saul i Elias pod dyrekcją Helmutha Rillinga, Stabat Mater Dworzaka pod dyrekcją Jacka Kaspszyka w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Missa Solemnis Beethovena w berlińskim Konzerthaus, Magnificat Bacha w Auditorio Nacional de Madrid, Stabat Mater Rossiniego z Orquesta del Principado de Asturias w Oviedo, Dies Irae Pendereckiego z Simon Bolivar Orchestra w Caracas.

Najbliższe plany Wojciecha Gierlacha to m.in. rola w Lady Macbeth Mcenskiego Powiatu ( Priest) w londyńskiej Covent Garden.

Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w klasie prof. Cezarego Szyfmana. W grudniu 2012 roku na tej samej uczelni ukończyła Podyplomowe Międzywydziałowe Studium Pieśni. W roku 2011 wraz z Weroniką Grozdew - Kołacińską i zespołem Ars Nova nagrała płytę Renaissance Polish Music z Tabulaturą Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, która otrzymała nominację do nagrody Fryderyk 2011 w kategorii Album Roku Muzyka Dawna i Barokowa.

W listopadzie 2013 roku została laureatką drugiego miejsca na II Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Muzyki Dawnej Cancium Gaudium w Poznaniu, a we wrześniu 2015 roku, wraz z pianistą Mariuszem Kłubczukiem, zostali laureatami drugiego miejsca na Międzynarodowym Konkursie Pieśni XX i XXI wieku w Karlsruhe.

W maju 2016 roku otrzymała nagrodę im. Carlo Marii Giuliniego za wykonanie wyrastające z głębokiego przeżycia i czerpiące z istoty człowieczeństwa na 9. Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. Wykonała partię Amphitrite oraz Ariela w operze Burza H. Purcella, a także Poppei w Koronacji Poppei C. Monteverdiego w Teatrze Collegium Nobilium. Wcieliła się w rolę Venus w operze Venus i Adonis J. Blowa w Teatrze Dramatycznym im. A. Węgierki w Białymstoku, Paminy w Czarodziejskim Flecie W. A. Mozarta w Operze i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku, Dorindy w operze Orlando G. F. Händla w Teatrze Stanisławowskim – Łazienkach Królewskich w Warszawie oraz Dalindy w Ariodante G. F. Händla w Warszawskiej Operze Kameralnej.

Dagmara Barna od września 2014 roku uczestniczy w Programie Kształcenia Młodych Talentów - AKADEMIA OPEROWA, prowadzonym przez Teatr Wielki - Operę Narodową w Warszawie. Swoje umiejętności doskonaliła na licznych kursach, lekcjach i warsztatach prowadzonych m.in. przez Eytana Pessena, Matthiasa Rexrotha, Neila Shicoffa, Dirka Snellingsa, Jana Philippa Schulze, Rudolfa Piernaya, Ewę Podleś, Brendę Hurley, Izabellę Kłosińską czy Jerzego Marchwińskiego.

Współpracuje z zespołami: Ars Nova, Gradus ad Parnassum, La Tempesta, Decameron, Sabionetta, Tempus, Musica Maxima, Diletto, a także z Orkiestrą Złotego Wieku.

Obecnie Dagmara Barna odbywa staż artystyczny na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Białymstoku w klasie prof. Cezarego Szyfmana, jednocześnie stale współpracując z wybitną śpiewaczką Olgą Pasiecznik.

Z operą związana od 5. roku życia – już jako dziecko występowała na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie jako chórzystka dziecięcego chóru Alla Polacca. W roku 2010 ukończyła Uniwersytet Muzyczny im. Fryderyka Chopina, gdzie pod kierunkiem profesor Bożeny Betley obroniła licencjat.

W 2014 roku obroniła z wyróżnieniem magisterium w klasie śpiewu solowego profesor Claudii Visci w Universität für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu. W 2013 roku brała udział w pracach Studia Operowego w Lyon. Artystka ma w swoim dorobku wiele ról operowych, od oper barokowych po prawykonania oper współczesnych. Występowała na takich scenach jak Opéra de Lyon, Neue Oper Wien, Opera Bałtycka czy Warszawska Opera Kameralna.

Brała udział w wielu festiwalach operowych, m.in.: Soirées Lyriques de Gigondas oraz Escales Lyriques we Francji, Festiwalu Oper Barokowych Dramma per Musica w Warszawskim Teatrze Stanisławowskim i Festiwalu Warszawska Jesień.

Współpracowała z takimi znakomitymi reżyserami jak Reto Nickler, Béatrice Lachaussée, Lucija Dedič, Jitka Stokalska, Margo Zalite, Natalia Babińska, Natalia Kozłowska oraz z takimi dyrygentami jak Stefano Montanari, Paul Esswood, Christoph Meier, Benjamin Bayl, Przemysław Fiugajski, Rafał Kłoczko. Do partii, które wykonywała na scenie, należą między innymi Ginevra w Ariodante Jerzego Fryderyka Händla, Poppea w Agrippinie Jerzego Fryderyka Händla, Dydona w Dido and Aeneas Henry’ego Purcella, Eurydyka w Orfeo ed Euridice Christopha Willibalda Glucka, Serpina w La serva padrona Giovanniego Battisty Pergolesiego, Papagena i Pierwsza Dama w Czarodziejskim flecie Wolfganga Amadeusza Mozarta, Antonia w Les contes d’Hoffmann Jacquesa Offenbacha, Parasza w Mawrze Igora Strawińskiego oraz Psyche w Eros i Psyche Ludomira Różyckiego.

Barbara Zamek brała udział w takich prapremierach jak Biedermann und die Brandstifter Šimona Vosečka, Operetka Michała Dobrzyńskiego oraz Orphée Dariusza Przybylskiego. Oprócz repertuaru operowego artystka ma w swoim dorobku utwory oratoryjne oraz duży repertuar pieśni. Występowała na wielu scenach koncertowych, takich jak Studio Koncertowe Polskiego Radia im. Lutosławskiego, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Filharmonia Pomorska w Bydgoszczy, Filharmonia Zielonogórska, Filharmonia Łódzka, Filharmonia Narodowa w Sofii, Musikverein w Wiedniu.

Jej umiejętności zostały docenione nagrodą specjalną na Konkursie Johannesa Brahmsa w Pörtschach w Austrii oraz III nagrodą na Międzynarodowym Konkursie Pieśni w Sofii w Bułgarii. Była również finalistką Międzynarodowego Konkursu Muzyki Barokowej im. Antonio Cesti w Innsbrucku w Austrii.

fot. Kasia Chmura-Cegiełkowska

Aktor-mim, reżyser przedstawień teatru pantomimy, autor mimoografii, ruchu scenicznego, konsultacji ruchowych i działań pantomimicznych w przedstawieniach teatrów dramatycznych i filmach, nauczyciel.

Od 2005r. Dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Mimu odbywającego się w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Pomysłodawca i założyciel Warszawskiego Centrum Pantomimy oraz Teatru Pantomimy Mimo. Współzałożyciel Europejskiej Federacji Pantomimy (PL/CZ/D). Współtwórca projektów i produkcji artystycznych w zakresie teatru pantomimy oraz teatru ruchu.

Od 2005 roku prowadzi w Warszawie własne Studio Pantomimy. Prowadzi również cykliczne warsztaty teatralne m.in. Mazowieckiego Instytutu Kultury. Swoją wiedzą dzielił się również ze studentami szkół teatralnych w Czechach, Korei Płd i USA. W latach 1998-2001 aktor Warszawskiego Teatru Pantomimy oraz Studia Mimów. Wielokrotny stypendysta „The School for Mime Theatre” w USA (lata 2001, 2003, 2004).

Sztuki Mimu uczył się również w Hiszpanii.Biorąc udział w spektaklach i projektach reżyserowanych m. in. przez Roberta Wilsona, Lionela Menard, Leszka Mądzika, Krzysztofa Warlikowskiego, Mariusza Trelińskiego, Petra Bochaca, Mikołaja Grabowskiego, Tomasza Koninę, Achima Freyera, Jana Buchwalta, Laco Adamika, występował lub występuje na scenach warszawskich teatrów repertuarowych m.in. w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, Teatrze Na Woli, Teatrze Powszechnym, Och-Teatrze, Teatrze Dramatycznym m.st W-wy. Występował na scenach teatralnych Japonii, Puerto Rico, Stanów Zjednoczonych, Anglii, Niemiec, Chin, Litwy, Rosji, Francji, Izraela, Korei Południowej, Czech, Szwecji, Hiszpanii, Słowacji, Nowej Zelandii.

Sinfonietta Warszawskiej Opery Kameralnej powstała z inicjatywy Stefana Sutkowskiego na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych z przekształcenia Polskiej Orkiestry Kameralnej Jerzego Maksymiuka.

Sinfonietta WOK jest jedyną orkiestrą na świecie mającą w swoim repertuarze wszystkie opery W.A. Mozarta i większość oper G. Rossiniego, wielokrotnie prezentowanych podczas kolejnych edycji Festiwalu Mozartowskiego i Festiwalu Rossiniego w Warszawie oraz m.in. w Wiedniu i w Paryżu. Wielokrotnie brała udział w prestiżowych festiwalach (Madryt, Aix-en-Provence, Al-Bustan). Koncertowała w niemal wszystkich krajach Europy, Omanie, Libanie i Japonii, gdzie występy orkiestry z kameralnym repertuarem mozartowskim były przyjmowane owacyjnie w najważniejszych salach tego kraju w Tokio, Osace i Nagoi. Orkiestra specjalizuje się w wykonawstwie muzyki klasycznej, a także muzyki nowej, grając i prawykonując dzieła sceniczne wybitnych polskich kompozytorów współczesnych (m. in. Zygmunta Krauzego, Zbigniewa Rudzińskiego czy Bernadetty Matuszczak oraz młodszych: Michała Dobrzyńskiego, Dariusza Przybylskiego, Leszka Możdżera).

Orkiestra została uhonorowana nagrodą Fryderyk za nagranie kompletu poematów symfonicznych M. Karłowicza (z Jackiem Kaspszykiem). Dokonała również pierwszego i jak na razie jedynego nagrania płytowego pierwotnej wersji opery Halka (tzw. „wileńskiej”) Stanisława Moniuszki pod batutą Rubena Silvy.

Z warszawską Sinfoniettą występowali znakomici soliści, m.in. Barbara Hendricks, Shlomo Mintz, Wanda Wiłkomirska, Konstanty Andrzej Kulka, Janusz Olejniczak, Jadwiga Kotnowska.

Z orkiestrą pracowali wybitni polscy dyrygenci: Jacek Kaspszyk, Tomasz Bugaj, Karol Teutsch, Tadeusz Strugała, Mieczysław Nowakowski, Łukasz Borowicz. Stałymi dyrygentami orkiestry są m.in. Zbigniew Graca, Tadeusz Karolak, Przemysław Fiugajski i Ruben Silva, obecny szef artystyczny Sinfonietty.

W tym roku ukończyła z wyróżnieniem Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną II st. im. Zenona Brzewskiego w Warszawie w klasie skrzypiec prof. Andrzeja Gębskiego i Dariusza Smolarskiego. Jest laureatką wielu nagród, zarówno jako solistka, jak i kameralistka.

Do jej najważniejszych osiągnięć należą:

  • I miejsce w III Ogólnopolskim Konkursie Młodych Indywidualności Muzycznych im. T. Paciorkiewicza (Sierpc 2015),
  • III miejsce oraz Nagroda Prezydenta Miasta Gdańsk w X Jubileuszowym Konkursie Pamięci A. Januszajtis (Gdańsk 2013),
  • I i dwukrotnie II miejsce w II Turnieju Kameralnym w trzech odsłonach (Bydgoszcz 2015),
  • II i III miejsce oraz 2 nagrody specjalne w Warszawskim Forum Muzyki Kameralnej 2015,
  • II nagroda w roku 2015 oraz I w roku 2013 w Ogólnopolskich Przesłuchaniach Centrum Edukacji Artystycznej Zespołów Kameralnych Szkół Muzycznych II st.,
  • oraz dwukrotnie (w latach 2012 i 2014) wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. G. Ph. Telemanna (Poznań).

Zuzanna jest ponadto laureatką Nagrody Głównej VI edycji przestiżowego konkursu „Droga na Harvard” 2015. Nagrodą w konkursie było członkostwo w Harvard Club of Poland oraz wyjazd do Stanów Zjednoczonych Ameryki, połączony z wizytą oraz udziałem w zajęciach na uczelniach: Harvard University, Yale University, Princeton University, Columbia University i The Juilliard School.

W roku szkolnym 2015/2016 uczestniczyła w wymianach ucznio-wskich ze studentami Robert Schumann Hochschule Düsseldorf (Niemcy) oraz Bard College and Conservatory of Music (USA).

Jest wielokrotną uczestniczką Międzynarodowych Kursów Muzycznych im. Z. Brzewskiego w Łańcucie, Stringtime-Niederrhein Goch (Niemcy) oraz kursów KFnrD w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, pod kierunkiem profesorów takich jak: Edward Zienkowski, Sergey Kravchenko, Wolfgang Marschner, Rosa Fain, Gotthard Popp, Claus Reichardt, Noe Inui, Marka Gustavsson, Konstanty Andrzej Kulka, Krystyna Makowska-Ławrynowicz, Andrzej Gębski, Dariusz Smolarski, Marek Szwarc, Krystyna Borucińska, Monika Urbaniak-Lisik, Maria Szwajger-Kułakowska czy Lidia Triakina.

Jest stypendystką Prezesa Rady Ministrów, Centrum Edukacji Artystycznej, Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, Wojewody Lubelskiego i Burmistrza miasta Radzyń Podlaski.

Nadrzędnym celem Warszawskiego Centrum Pantomimy jest tworzenie przestrzeni dla rozwoju sztuki pantomimy. WCP organizuje liczne warsztaty prowadzone przez znakomitych aktorów pantomimy z Polski i z zagranicy. Umiejętności i wiedza zdobyta podczas nich niejednokrotnie stanowi źródło inspiracji podczas tworzenia kolejnych spektakli pantomimy.

WCP jest też współorganizatorem Międzynarodowego Festiwal Sztuki Mimu. Jednym z najważniejszych działań jest prowadzenie całorocznego Studia Pantomimy otwartego dla wszystkich zainteresowanych.

”Wierzymy że nasz profesjonalny Teatr Warszawskiego Centrum Pantomimy, Fundacja, Federacja Europejskiej Pantomimy oraz różne publikacje a także prowadzona na wielu płaszczyznach działalność edukacyjna wzbudzi zainteresowanie na nowo odkrywaną sztuką mimu i ukaże pełnie jej możliwości.”

Bartłomiej Ostapczuk
_dyrektor artystyczny

Działalność artystyczna Warszawskiej Opery Kameralnej, instytucji muzycznej o ponad 50-letniej historii, charakteryzuje się ogromną różnorodnością muzycznych stylów i form prezentowanych dzieł: od średniowiecznych misteriów, poprzez opery wczesnego i późnego baroku, opery klasyczne, XVIII-wieczne pantomimy, opery Rossiniego, Donizettiego, po sceniczne dzieła współczesne, spośród których kilka powstało na zamówienie Warszawskiej Opery Kameralnej.

Szczególne miejsce w repertuarze Warszawskiej Opery Kameralnej zajmuje twórczość Wolfganga Amadeusza Mozarta. Sztandarowym przedsięwzięciem artystycznym jest Festiwal Mozartowski, zorganizowany po raz pierwszy w 1991 roku. Festiwal ten zdobył uznanie i renomę nie tylko w Polsce, ale również wśród gości z zagranicy.

Wykonywanie tak szerokiego repertuaru możliwe jest dzięki zespołowi artystycznemu złożonemu ze znakomitych solistów, chóru oraz dwóch orkiestr. Sinfonietta Warszawskiej Opery Kameralnej jest jedyną orkiestrą na świecie mającą w swoim repertuarze wszystkie opery W.A. Mozarta i większość oper G. Rossiniego.

Orkiestra specjalizuje się w wykonawstwie muzykiklasycznej, a także muzyki nowej, grając i prawykonując dzieła sceniczne wybitnych polskich kompozytorów współczesnych. Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej Musicae Antiquae Collegium Varsoviense specjalizuje się zaś w wykonawstwie muzyki wcześniejszych epok zgodnym z wymogami stylu i dawnej praktyki wykonawczej. Bogate i stale powiększane instrumentarium Zespołu, posługującego się kopiami historycznych instrumentów, pozwala na wykonywanie repertuaru od ok. 1600 roku po dzieła dojrzałego baroku i okresu klasycznego.

Od 2012 roku pod dyrekcją Jerzego Lacha Warszawska Opera Kameralna, pozostając wierną tradycji prezentowania klasycznych realizacji operowych, rozwija równolegle innowacyjne i nowatorskie projekty. Do współpracy zapraszani są młodzi i kreatywni artyści – reżyserzy, soliści, kompozytorzy. Powstają wielkie plenerowe widowiska operowe wykorzystujące nowoczesne techniki multimedialne.

Prowadzone są działania edukacyjne mające na celu krzewienie kultury wśród najmłodszych odbiorców. Wiele projektów realizowanych jest poza teatrem przy al. Solidarności, w niestandardowych przestrzeniach miasta, które pozwalają na pozyskanie nowej widowni. Muzyczne flash moby zaskakiwały pasażerów na Dworcu Centralnym i stacji Metro Centrum, a koncerty kameralne oraz symfoniczne przyciągały tłumy na Placu Defiladi Placu Piłsudskiego.

Student czwartego roku Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie na wydziale wokalno-aktorskim, specjalność śpiew solowy i aktorstwo w klasie prof. Włodzimierza Zalewskiego, oraz trzeciego roku Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie na Wydziale Aktorskim.

Jest laureatem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wokalnych, m.in.:

  • I nagrody na XII Ogólno-polskim Konkursie Wokalnym im. Franciszki Platówny we Wrocławiu (2012),
  • I nagrody na VII Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej Złote Głosy w Warszawie (2013), I
  • I nagrody i nagrody specjalnej dla najlepiej zapowiadającego się talentu wokalnego na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Giulio Perottiego w Ueckermünde (2013),
  • wyróżnienia i dwóch nagród specjalnych w tym tytułu osobowość konkursu na VI Ogólnopolskim Konkursie Pieśni i Arii im. Karola Kurpińskiego we Włoszakowicach (2014),
  • II miejsca na VII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Haliny Halskiej-Fijałkowskiej we Wrocławiu (2015)
  • oraz wyróżnienia oraz nagrody dla najmłodszego finalisty konkursu na XVI Międzynarodowym Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (2015).

We wrześniu 2015 jako najmłodszy uczestnik 8. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego Leyli Gencer w Stambule wywalczył III nagrodę i nagrodę specjalną: zaproszenie do Jette Parker Young Artists Programme w Royal Opera House w Londynie.W grudniu 2012 po raz pierwszy wystąpił w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej podczas uroczystego benefisu Bernarda Ładysza.

W wieku 19 lat zadebiutował na scenie operowej w tytułowej roli opery J.J. Rousseau Der Dorfwahrsager (oryg. Le Devin du Village) w Musikakademie w Rheinsbergu w Niemczech. W 2013 roku wystąpił również na deskach Warszawskiej Opery Kameralnej w operze Napój miłosny G. Donizettiego, a rok później w roli tytułowej w inscenizacji Don Giovanniego W. A. Mozarta w Filharmonii Świętokrzyskiej i w Warszawskiej Operze Kameralnej. We wrześniu 2014 wystąpił w polskiej prapremierze Agrippiny G.F. Haendla w Teatrze Stanisławowskim w Łazienkach Królewskich w Warszawie.

Od 2014 stale występował na deskach Warszawskiej Opery Kameralnej w spektaklach operowych w ramach projektu Scena Młodych (m.in. Gianni Schicchi, La Serva Padrona). W lipcu 2015 po raz kolejny pojawił się na tej scenie, tym razem w roli Hrabiego w studenckim Weselu Figara W.A. Mozarta, a rolą Poety w Turku w Italli G. Rossiniego w lutym 2016 rozpoczął z Warszawską Operą Kameralną współpracę zawodową. Hubert Zapiór jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia artystyczne oraz uczestnikiem programu kształcenia młodych śpiewaków Akademia Operowa przy Teatrze Wielkim - Operze Narodowej, gdzie w kwietniu 2016 wystąpił w Krakowiakach i Góralach.

Absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Anny Radziejewskiej. Pomysłodawca i realizator licznych projektów artystycznych, m.in. Scena Młodych i Mozart Off przy Warszawskiej Operze Kameralnej. Naukę muzyki rozpoczął w dzieciństwie w Towarzystwie Śpiewaczym Lutnia w Warszawie, później realizował się w telewizyjnym zespole Fasolki, w teatrze Słowa i jako aktor dubbingowy.

W 2007 roku jako stypendysta Fundazione Romualdo del Bianco ukończył V Międzynarodowy Kurs Muzyki Barokowej we Florencji pod kierunkiem Paula Esswooda. Zadebiutował na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej partią Mingone w operze L’amante di tutte B. Galuppiego. Występował między innymi w Teatrze Wielkim Operze Narodowej w operze “Sen Nocy Letniej” B.Brittena, Teatrze Wielkim w Łodzi w operze Juliusz Cezar w Egipcie G.F. Haendla, w Teatrze Rozmaitości w spektaklu TitAnik Warszawie.

W 2015 roku wziął udział w prawykonaniu opery Immanuel Kant Leszka Możdżera w Warszawskiej Operze Kameralnej, a w marcu 2016 roku w premierze Out at Sea Blanki Stachelek w The Crescent Theatre w Birmingham w Anglii.

 

Miejsce wydarzenia

Zespół pałacowo-parkowy w Błędowie

Wpisany do rejestru zabytków województwa mazowieckiego wczesno XIX wieczny zespół dworsko parkowy w Błędowie, przez lata zaniedbany i dewastowany, odzyskuje swój przedwojenny blask.

Odradzają się dzięki wielkiej pieczołowitości obecnych właścicieli parterowy pałac i cztery oficyny projektu Fryderyka Alberta Lessela, architekta pałaców Warszawy. Otaczając tradycyjny owalny podjazd odtworzony na podstawie przedwojennych zdjęć, budynki wieńczą od strony zachodniej pociągniętą drogą przez rzekę wschodnio zachodnią oś miejscowości wyznaczoną centralnie przez
wieżę późno XIX wiecznego kościoła pod wezwaniem Świętego Józefa i malowniczy rynek pokolorowany barwami budowanej od XIII wieku wielokulturowości.

Zespół pałacowy w Błędowie jest książkowym przykładem polskiego klasycyzmu opisanym m.in. przez znawcę tematu prof. Andrzeja Rottermunda. Ponad jedenasto hektarowy park krajobrazowy rozciąga się malowniczo wśród wszechobecnych wokoło sadów stanowiąc wysokością wielusetletnich drzew dominantę wśród bezleśnej okolicy i często jedyne schronienie dla różnorodnej fauny.

Park, zaprojektowany w swej ostatniej przedwojennej szacie najpewniej przez angielskiego projektanta, leży po obu stronach łagodnie ukształtowanego jaru wypełnionego ٥ ułożonymi kaskadowo i paciorkowo stawami niosącymi wodę do malowniczo przecinającej Błędów rzeki Mogielanki.

Krajobrazowy ogród angielski wypłaszcza się do regularnego ogrodu typu francuskiego na osi północno południowej, prostopadłej do głównej osi założenia, gdzie zgodnie z zasadami obowiązującej od baroku sztuki ogrodowej, tworzy naturalny zielony Teatr Ogrodowy, na modłę francuską osłonięty ścianami szpalerów rozpiętych na linach lip i platanów.

Tajemniczy, ukryty za jedyną furtką różany ogród typu angielskiego nawiązuje do pasji ostatnich przedwojennych właścicieli, rodziny Stankiewiczów herbu Mogiła i pielęgnowanej przez nich miłości do ozdobnych nasadzeń i tradycji uprawy róż, celebrując ich ówczesne członkostwo w prestiżowych angielskim królewskim i francuskim towarzystwach hodowców róż.


 

"Zapraszam serdecznie
do salonu.
Opowiem conieco o naszym pięknym Błędowie"...

przewodnik-bledow.png

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

 

FOTORELACJA Z WYDARZENIA